چگونه بیش فعالی را درمان کنیم؟

چگونه بیش فعالی را درمان کنیم؟

اختلال بیش فعالی تعامل فرد با خانواده و دوستان، پیشرفت تحصیلی، رشد هیجانی، عزت نفس و بطور کلی کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار می دهد، بنابراین درمان ضروری است. 

درمان بلند مدت با ترکیبی از دارو درمانی و رفتار درمانی می تواند در بهبود بی فعالی موثر باشد.

به طور کلی می توان درمان های اختلال بیش فعالی را به دو دسته تقسیم کرد:

• درمان های دارویی

 درمان های دارویی شامل داروهای محرک و غیر محرک هستند.

داروهای محرک مانند متیل فنیدیت (ریتالین) و فرآورده های آمفتامین از جمله این داروها هستند. این داروها اثرات کوتاهی دارند و تا موقعی که مصرف می شوند می توانند اثربخش باشند.

از عوارض جانبی احتمالی این داروها می توان به سردرد، تهوع، مشکلات خواب و بی اشتهایی اشاره کرد.

از جمله داروهای غیر محرک می توان به اتوموکسین هیدروکراید اشاره کرد.

اثربخشی این داروها نیز در کاهش تکانشگری و افزایش توجه تایید شده است، اما عوارض جانبی در زمینه های گوارشی، سرگیجه و تحریک پذیری تجویز آنها را با محدودیت هایی مواجه می کند.

روانپزشکان بر اساس مشخصات هر فرد تصمیم می گیرد که کدام دارو  مناسب تر است و تا چه زمانی باید آن را مصرف کند.

چگونه بیش فعالی را درمان کنیم؟

نکات مهم درباره مصرف دارو

1ـ اگر مصرف داروها سبب بروز عوارض جانبی شود ، بهترین راه ، مشاوره گرفتن از همان متخصصی است که دارو را تجویز کرده است. در بسیاری از مواقع تجویز های دارویی، روشی آزمون و خطا را در پیش می گیرند. در این مواقع بهتر است که به یک متخصص فرصت کافی داده شود تا با شناختی که از آن کودک خاص و خطاهای قبلی پیدا کرده است اقدام به تشخیص و تجویز کارامد تر بنماید.

2ـ اگر مصرف دارو ها سبب بروز تیک (حرکات و یا آواهای غیر ارادی ، و ناگهانی و بدون دلیل) شد باید بلافاصله مراتب با متخصص در میان گذاشته شود و دارو عوض شود .

3ـ بسیار به ندرت ممکن است تجویز داروهای محرک برای کودکان زیر پنج سال، صحیح و اصولی شمرده شود .

4ـ برای درک صحیح تر از پیشرفت های رفتاری، آموزشی و توجهی کودک پس از مصرف دارو، بهتر است عملکرد او طی یک بازه زمانی نسبتا بلند (مثلا یک هفته) را با عملکرد او در بازه مساوی قبل (هفته ی قبل) مقایسه کرد و از مقایسه یک روز کودک با روز دیگر پرهیز شود.

5ـ برای مصرف دارو در کودکان دارای مشکلات همراه مانند: میکروسفالی، هیدروسفالی، اختلالات تشنجی، وسواس فکری و . . . باید دقت بیشتری صورت بگیرد .

درمان های رفتاری

درمان های رفتاری که برای کودکان بیش فعال استفاده می شوند، عبارتند از:

1) درمان هایی که بر روی خود کودک انجام می شود.

2) درمان هایی که از طریق خانواده صورت می گیرد.

درباره تشخیص بیش فعالی اینجا کلیک کنید

•  درمان های مربوط به کودک بیش فعال 

  یکی از روشهای درمان اختلال بیش فعالی اینست که به کودک کمک می شود تا ناکامی های خویش را مدیریت کند و عزت نفس خویش را ببه دست آورد.

از آنجایی که این کودکان به علت رفتارهای اشتباه، تذکر و تبیه های مداوم از سوی والدین، اطرافیان و معلمان دریافت می کنند، عزت نفسشان پایین می آید.

بخشی از درمان مربوط به افزایش عزت نفس در این کودکان است، تا جایی که این کودکان بتوانند برچسب کودک شلوغ، تببل، دست و پا چلفتی و حواسپرت را از روی خود بردارند.

پدر و مادر نیز با پذیرش و پاداش رفتارهای جدید، حمایت از تغییرات هر چند کوچک می توانند در افزایش عزت نفس فرزند خود نقش مهمی داشته باشند.

آموزش مهارت های اجتماعی به کودکان کمک می کند با همسالان خود ارتباط بهتری برقرار کنند.

درمان هایی مانند رفتار درمانی، رفتار درمانی شناختی که مبنی بر آموزش خود تنظیمی (بازبینی خود، تقویت خود  یا خود آموزی) تکانشگری، ضعف سازماندهی و رعایت نکردن نظم و قوانین  در کودکان بیش فعال را بهبود می دهند.

  درمان های مربوط به والدین در درمانهای اختلال بیش فعالی

درمان های دیگری نیز وجود دارند که والدین را هدف قرار می دهند و از طریق آنها و تاثیراتی که بر پیامدهای رفتار کودکان دارند، کودکان را درمان می کنند.

بهترین نوع درمان، درمانی است که  والدین مهارت هایی در مدیریت رفتار کودکان بیش فعال کسب کنند و این مهارتها را در خانه تمرین و به شکل منسجمی اجرا کنند.

یکی از مزایای اصلی مداخلات رفتاری آموزش به والدین در تنظیم تقویت هاست.

والدین می توانند به کودک کمک کنند رفتارهای بهبود یافته را تعمیم دهد.

مدیریت وابستگی یکی از پرکاربردترین های این فنون است.

این درمان به واسطه تقویت مثبت رفتار مطلوب را شکل می دهد.

والدین (یا سایر مراقبین) این فنون را یاد می گیرند و در محیط خانه آنها را با کودکان تمرین می کنند.

والدین همچنین می توانند با مشخص کردن کارهای روزمره منزل کودکان خود را منظم تر نمایند.

نوشتن برنامه روزانه به کودک یادآوری می کند که در هر زمان معین چه کاری را  باید انجام دهد.

این راهکار به افراد دارای اختلال نقص توجه و بیش فعالی در انجام وظایف و تکمیل آنها کمک می کند.

برنامه تدوین شده باید زمان مشخصی را برای بیدار شدن، غذا خوردن، بازی کردن، انجام تکالیف منزل، کارهای روزمره، فعالیت ها و خوابیدن وی در نظر بگیرد.

در مورد تلویزیون نیز تماشای تلویزیون برای کودکان قانون گذاری کنید، کودکان در بیست و چهار ساعت 2 ساعت می توانند تلویزیون ببینند.

برای کمک به رشد و بهبود تمرکز در کودک، فعالیت هایی مثل بازی ها، معما، پازل و سایر بازی های تمرکزی و تعادلی را می توانید انجام دهید.

• درمان های تکنولوژیک

که شامل درمانهای نوروفیدبک،تی دی سی اس و درمانهای شناختی مغز است.

لیلا شقاقی روانشناس بالینی کودک نوجوان خانواده

مرکز مشاوره مهر : 88684958ـ021

مراجعه حضوری سعادت آباد- تهران

مشاوره غیر حضوری پیام به واتس اپ: 09027742034